Jezus...
Steeds meer werd duidelijk. Het leek later zo vredig, hetgeen doen wat Jezus altijd zei. Vrede, liefde delen, goed doen en alles wat niet slecht is maakt perfectie. In de oude boeken stond al geschreven dat de mens niet perfect zou zijn. Niet meer.., althans zo lijkt het. Dolores ontdekt dat de wereld, de beschaving, alle wetten en regels voortkomen uit religies, die weer voortkomen uit de woorden van naar schijnt, de allerhoogste. Voor Dolores is dat liefde. Naast helaas materialisme, leert ze ook dat dit een doorn in het oog kan zijn. Jezus was niet hebzuchtig, wilde niets meer dan arme mensen, zieken en kinderen voorzien van hoop en geloof.
In Bethlehem onstond precies dát gevoel. Dolores neemt op haar weg haar hart en ziel mee om in eerste instantie dat gevoel van vrede, hoop, geloof en liefde te volbrengen. Met zo weinig middelen en veel inzet, door een eigen bagage van creativiteit mee te nemen naar welke plaats, land of continent, is een muur niet het eindstation.
Nog steeds kan de diversiteit in bestaan, bewegen naar een saamhorigheid, ondanks de (slacht)offers die als mens gemaakt zal worden. Een verhaal waarin daden gezien worden als 'normaal', waar het de eigenlijke oorsprong ontmoet van een land gegeven aan bewoners van 'onze' wereld.
